KORUNAN ALANLARIMIZ

26 AĞUSTOS TABİAT PARKI

03.04.2008 tKarakuyu Sazlıkları Sulak Alanı, Afyonkarahisar ili, Dinar ilçesi sınırları içerisinde Büyük Menderes Nehri Yukarı Havzası'nın menbasında yer almaktadır. Ulusal Öneme Haiz Karakuyu Sazlıkları Sulak Alanı 07.02.2019 tarihinde Ulusal Öneme Haiz Sulak Alan olarak tescil edilmiştir. Karakuyu Sazlıkları Sulak Alanı aynı zamanda Doğal Sit Statüsüne sahiptir. Alanın büyüklüğü 12.625 ha'dır.arihinde tescillenen 64.83 ha büyüklüğündeki tabiat parkı, İzmir-Antalya yol kavşağında Afyonkarahisar Merkezine 16 km uzaklıktadır.

Su kuşları ile birlikte diğer değişik kuş türleri bulunmaktadır. Bunlardan bazıları; angıt, sakarmeke, yeşilbaş ördek, serçe, karga, kırlangıç, ova kurbağası türleridir.

Sahanın hemen doğusunda Büyük Taarrruz Şehitliği ve Başkomutan Mustafa Kemal Anıtı bulunmaktadır. Saha içerisinde bulunan gözetleme kulesinden Büyük Taarruzun geçtiği topraklar izlenebilmektedir.

Aktiviteler: Tabiat Yürüyüşü, Flora ve Fauna Gözlemciliği, Foto Safari, Bisikletle Gezinti, Sportif Olta Balıkçılığı, Açık Hava Sporları,Kampçılık

AKDAĞ TABİAT PARKI

29.06.2000 tarihinde içerdiği rekreasyon potansiyeli, yaban hayatı zenginliği, ilgi çekici güzel manzara açılımları nedeniyle ilan edilen Akdağ Tabiat Parkı, 14.692 ha büyüklüğündedir. 5.463 ha'ı Afyon ili Sandıklı ilçesinde 9.229 Ha'sı Denizli İli Çivril İlçesinde kalmaktadır. Tabiat parkı jeolojik, jeomorfolojik ve hidrojeolojik karakterinin yanı sıra Türkiye'deki 3 fitocoğrafik bölgenin geçiş sahası üzerinde bulunduğundan tür ve ekosistem çeşitliliği açısından zengindir. Hassas koruma bölgesi olarak tanımlanan tabiat parkının güneybatı, güney ve güneydoğu bölümlerinde; Kızılgeyik, Yılkı atı yaşam alanlarının bir kısmı yaşlı karaçam ormanları, alpin alanlar, doğal peyzaj alanlar, Porsuk meşceresinin ve endemik türlerin bulunduğu alanlardır. Kocayayla, Menteş ve Çivril girişinde bulunan kontrollü kullanım bölgesi hariç olmak üzere hassas koruma bölgesinin kuzeyinde kalan alanın tamamı ise sürdürülebilir kullanım bölgesi olarak ayrılmıştır.

Alanın en önemli kaynak değeri faunasıdır. Başta kızıl geyik olmak üzere; nesli tehlike altında olan sakallı akbaba ve kızıl akbaba ile yılkı atları ve birçok yaban hayvanı türleri bulunmaktadır. Alanın bir diğer kaynak değeri ise Tokalı Kanyonudur. Akdağ ve çevresi bitki örtüsü ve yaban hayatı özelliğine sahip, manzara bütünlüğü içinde halkın dinlenme ve eğlenmesine uygun bir tabiat parçasıdır.

Aktiviteler:Tabiat Yürüyüşü, Kampçılık, Flora ve Fauna Gözlemciliği, Foto Safari, Dağ Bisikleti, Av turizmi, Sportif Olta Balıkçılığı, Dağcılık, Macera Turizmi ( Kanyon Geçişi-Kanyoning) , Yayla Turizmi, vs. faaliyetler yapılabilir.

ERKMEN TABİAT PARKI

Başkomutan Tarihi Milli Parkı’ nın sınırları içerisinde Günübirlik Kullanım Alanı olarak faaliyet gösteren alan Aralık 2016 yılında tarihi milli parkın sınır revizesinden sonra tarihi milli park sınırları dışında kalmıştır. Alanın kaynak değerleri ve rekreasyonel potansiyelleri göz önünde tutularak 28.05.2018 tarihinde Bakanlık Makam Oluru ile 51,7 ha alan tabiat parkı olarak ilan edilmiştir. Afyon İlinin merkezine 7,5 km uzaklıkta olup, şehir merkezinden halk otobüsleri ile ulaşım sağlanmaktadır.

Aktiviteler: Tabiat Yürüyüşü, Flora ve Fauna Gözlemciliği, Foto Safari, Piknik

FRİG VADİSİ TABİAT PARKI

01.06.2017 tarihinde Bakanlık Makamının onayı ile 55 ha’ lık tabiat parkı olarak ilan edilmiştir. Tabiat Parkı’ nın Afyon İl Merkezine uzaklığı 63 km olup, İhsaniye ilçesine 27 km uzaklıktadır. Asfalt yoldan alana ulaşım sağlanabilmektedir.

Tabiat Parkı çevresinde Bayramaliler köyü arkeolojik sit ve Basamaktaşı-Püren tepeleri 1. Derece doğal sit bulunmaktadır. Döğer Bölgesi’nde bulunan Aslantaş, Yılantaş, Matlaş, Kapıkaya I ve Kapıkaya II gibi dünyada eşi bulunmayan Frig Kaya Anıtları tabiat parkı ulaşım yolunun üzerinde kalmaktadır.

Aktiviteler:Tabiat Yürüyüşü, Foto Safari, Piknik, Bisiklet Turları

PINARLI TABİAT PARKI

Bulunduğu Dinar ilçe merkezine uzaklığı 8 km olan tabiat parkı 239,2 ha büyüklüğündedir. 14.03.2020 tarihinde Bakanlık Makam oluru ile ilan edilmiştir.

Karaçam, kızılçam , ahlat, meşe, söğüt ve sığırkuyruğu bulunmakatadır.

Aktiviteler:Tabiat Yürüyüşü, Foto Safari, Yaban Hayatı Gözlemi, Piknik.

SULTANDAĞI TABİAT PARKI

Afyonkarahisar Şehir Merkezine uzaklığı 70 km olan tabiat parkı 96,96 ha büyüklüğündedir. 06.04.2020 tarihinde Bakanlık Makam oluru ile ilan edilmiştir. Tabiat Parkı bulunduğu ilçe merkezinde bulunmaktadır.

Sedir, karaçam, kavak, söğüt, ardıç, meşe ve yer yer yabani fındık ağaçları bulunmaktadır. Bunların yanında kulakçık ve istiridye mantar türleri de alanda bulunmaktadır.

Aktiviteler:Tabiat Yürüyüşü, Foto Safari, Yaban Hayatı Gözlemi, Piknik.

YEDİKAPI TABİAT PARKI

29.05.2018 tarihinde Bakanlık Makamının oluru ile 215,9 ha’ lık alan tabiat parkı olarak ilan edilmiştir. Afyon İli merkezine 79 km olup, Bolvadin ilçe merkezine 27 km, Emirdağ ilçe merkezine 12 km uzaklıktadır. Asfalt yoldan alana ulaşım sağlanabilmektedir.

Manzara güzellikleri, peyzaj değerleri ve rekreasyonel potansiyelidir. Tabiat Parkı’ ın bitişiğinde yedikapı göleti ve alana yürüme mesafesinde bulunan 1. Arkeolojik Sit olarak tescil edilen Yedikapılar manastırın varlığı kaynak değerine katkı sağlamaktadır.

Aktiviteler:Tabiat Yürüyüşü, Foto Safari, Piknik.

AKŞEHİR EBER GÖLÜ SULAK ALANI

Akşehir Eber Gölü, Akarçay Kapalı Havzası'nda yer alan birbirine bağlı iki göl olup idari olarak Konya ve Afyonkarahisar illeri sınırları içerisinde yer almaktadır. Ulusal Öneme Haiz Akşehir Eber Gölü Sulak Alanı 18.04. 2017 tarihinde Ulusal Öneme Haiz Sulak Alan olarak tescil edilmiştir. Akşehir Eber Gölü Sulak Alanı aynı zamanda Doğal Sit Statüsüne sahiptir. Alanın büyüklüğü 117.779 ha'dır. Göl ve çevresinde bulunan Eber Sarısı (Vuralia turcica) koruma altına alınan endemik türlerdendir

KARAKUYU SAZLIKLARI SULAK ALANI

Karakuyu Sazlıkları Sulak Alanı, Afyonkarahisar ili, Dinar ilçesi sınırları içerisinde Büyük Menderes Nehri Yukarı Havzası'nın menbasında yer almaktadır. Ulusal Öneme Haiz Karakuyu Sazlıkları Sulak Alanı 07.02.2019 tarihinde Ulusal Öneme Haiz Sulak Alan olarak tescil edilmiştir. Karakuyu Sazlıkları Sulak Alanı aynı zamanda Doğal Sit Statüsüne sahiptir. Alanın büyüklüğü 12.625 ha'dır.

KARAMIK SAZLIKLARI SULAK ALANI

Karamık Sazlıkları, Afyonkarahisar ili, Çay ilçesi, Akarçay Kapalı Havzası'nda Sultandağlarının kuzey batı eteklerinde yer alır. Ulusal Öneme Haiz Karamık Sazlıkları Sulak Alanı 31.07.2019 tarihinde Ulusal Öneme Haiz Sulak Alan olarak tescil edilmiştir. Karamık Sazlıkları Sulak Alanı aynı zamanda Doğal Sit Statüsüne sahiptir. Alanın büyüklüğü 15.785 ha'dır.

ACIGÖL SULAK ALANI

Afyonkarahisar ve Denizli sınırları içerisinde bulunan tektonik bir göldür. Ulusal Öneme Haiz Acıgöl Sulak Alanı 08.04.2015 tarihinde Ulusal Öneme Haiz Sulak Alan olarak tescil edilmiştir. Acıgöl Sulak Alanı aynı zamanda Doğal Sit Statüsüne sahiptir. Alanın büyüklüğü 55.095 ha'dır.

Acıgöl, Türkiye'de flamingonun ürediği beş sulak alandan biridir.

DENİZLİ KORUNAN ALANLARI

IŞIKLI GÖKGÖL SULAK ALANI

KAYNAK DEĞERLERİ

Gökgöl ve Işıklı Gölleri Sulak Alan Yönetim Planı 28.12.2010 tarihinde onaylanıp yürürlüğe girmiştir. Orman ve Su İşleri Denizli Şube Müdürlüğü bu planın yürütülmesiyle ilgili olarak çalışmalarına devam etmektedir.

Işıklı Gölü ve Gökgöl; Ege Bölgesi'nin İç Batı Anadolu Bölümü'nde, Denizli İli Çivril İlçesi'nin 12 km. güneydoğusunda, Akdağ ile Bozdağ kütleleri arasında, güneybatı-kuzeydoğu doğrultusunda uzanan tektonik kökenli bir depresyonun en çukur kesiminde yer almaktadır. Çivril ovası, su kaynakları bakımından zengin bir potansiyele sahiptir. Ovadaki en büyük akarsu Menderes Nehri'dir. Sandıklı Havzası'nın sularını drene eden Kufi çayı, güneydoğuda Dinar yakınlarından kaynağını alan Dinar Suyu, Işıklı Gölüne dökülerek Büyük Menderes nehrini besler. Nehir Işıklı Gölü'nden sonra Baklan Ovasına geçer.

Kufi çayı kaynağını Sandıklı Ova'sının kuzey ve doğusundaki dağlardan almaktadır. Kufi çayı 1952 yılına kadar ilçe merkezi yakınlarından geçerek, B.Menderes'e karışmaktaydı. Bazı yıllar meydana gelen sel ve taşkınlar, ilçe merkezinde ve ovada maddi hasarlar meydana getirmekteydi. Işıklı Gölü etrafındaki setlerin yapımından sonra, Kufi Çay'ın yapay bir kanalla Işıklı Gölüne bağlanması ve Büyük Menderes'in sularının kontrol altına alınarak Işıklı Regülatörü'nün yapılmasıyla ovada sel ve taşkınlar büyük ölçüde önlenmiştir.

Sulama mevsiminin başladığı Haziran ayından itibaren, nehre bırakılan su azalmakta, sulamanın sona erdiği Eylül ayından itibaren artmaktadır. Çivril ovası'nda sulu tarımın yaygınlaşmasıyla yerüstü ve yer altı su kaynakları daha fazla kullanılmaya başlanmıştır. Böylece Büyük Menderes'in akım ve rejim özelliklerine müdahale yapılmıştır. Çivril ovasındaki sulama projelerinin tamamlanmasıyla, Işıklı Gölü'nden Büyük Menderes nehrine kontrollü su bırakılmaya başlanmıştır. Yağış ve kar erimelerinin bol olduğu kış ve ilkbahar mevsimlerinde, sular gölde tutulmakta, Büyük Menderes'e gölün kapasitesinin üzerindeki sular bırakılmaktadır. Yağışın az olduğu yıllarda nehre bırakılan su miktarı kısıtlanmakla birlikte, son yıllarda belli miktarda su düzenli olarak nehre bırakılmaktadır.

Işıklı Gölü Büyük Menderes Nehrini besleyen kaynakların üzerinde, Akdağ'ın güneyinde yer alan maksimum 7 m. derinliğinde tatlısu gölüdür. Göl; Kufi Çayı, Akçay, Işıklı kaynakları, yeraltı suları ve Büyük Menderes'in yukarı havzadaki iki büyük kolu tarafından beslenir. Işıklı gölün orta kesimlerinde kuvvetli rüzgârlarla yer değiştiren saz adacıkları, kuzey doğusunda sazlık ve bataklık alanlar bulunmaktadır. Bu adacıklar su kuşlarının barınma ve üreme yerleridir. Yüzölçümü 7300 ha. koordinatları 38º14'K 29º55'D, rakım 821 metredir. Kurak ve yağışlı dönemlerde alanı genişleyip daralır. Kuaternerdeki tektonik olaylar sonucu, Kufi çayının taşımış olduğu alüvyonların ovanın güneydoğusundaki çukurluğun batısında birikmesiyle oluşmuştur. Gölün batı, güney ve doğu kıyıları seddelerle çevrilidir. Bugün sulama amaçlı rezervuar olarak kullanılmaktadır.

Işıklı Gölünün 3 km. batısında, B. Menderes Nehri'nin üzerinde yer alan Gökgöl ise, Işıklı Gölünü çeviren seddin sona erdiği güney kesimindeki bağlantı ile bu göle dökülür. Bağlantının doğu-batı doğrultusunda uzunluğu 8.5 km.'dir. Işıklı Gölünü besleyen önemli bir kaynak özelliği taşıyan Gökgöl; 300 ha. bir göl aynası ile çevresindeki sazlık ve bataklıktan oluşan 700 ha. Gökgöl ekosistemi yer almaktadır. Doğudan ve kuzeyden Akdağ, batıdan Akçay'ın taşımış olduğu alüvyonlardan meydana gelen, Gümüşsu ovası ile çevrilidir. Göl alanının yaklaşık 900 ha.'lık kısmı denizden 819 - 820 m. yüksekliktedir. Gökgöl; Büyük Menderes Nehri, kaynak suları, Akçay ve yüzey suları tarafından beslenir. Fazla sularını Işıklı Gölü'ne boşaltır. Işıklı Gölünde su düzeyi yükseldiği zaman, buna bağlı olarak Gökgöl'ün de su düzeyi yükselir. Haziran ve Temmuz aylarında iki gölün seviyesi birbirine çok yakındır.

Haziran ayından itibaren düşmeye başlayan seviyeler Eylül'de minimum değere iner. Bu aydan itibaren tekrar yükselmeye başlayarak Mayıs'ta zirveye çıkar. Eylül-Şubat döneminde Gökgöl'ün su seviyesi Işıklı'ya göre biraz daha yüksektir. Ancak, her iki gölün seviyesinin yüksek olduğu Mart - Haziran devresinde aralarındaki fark çok azdır.

Işıklı Gölü etrafında düzenlemeler yapılmadan önce, Gökgöl daha dar bir alan kapladığı için yükseltisi 820 m.'nin üzerinde olan arazilerde tarımsal faaliyetler yapılabiliyordu. Düzenlemelerden sonra Gökgöl'ün su seviyesi yükselerek, önceden tarım yapılan alanlar yüksek taban suyu nedeniyle tarım dışı kalmıştır. Göl etrafındaki arazilerin toprak profillerinde bulunan organik madde, taban suyunu çabuklaştırıcı bir etki yapmakta, gölde su seviyesi düştüğünde civar arazilerin taban suları kısa sürede düşmektedir. Seviye yükseldiğinde ise arazilerden göle doğru olan taban suyu tahliyesi güçleştiği gibi, gölden çevreye doğru taban suyu akımı başlamaktadır. Işıklı Gölü ve civarındaki düzenlemelerden sonra yükseltisi 823 m.'ye kadar olan arazilerde yüksek taban suyu nedeniyle tarım yapmak imkânsızlaşmış ve DSİ tarafından bu araziler kamulaştırılmıştır. Bu bakımdan Gökgöl köyünün tarım alanları yok denecek kadar azdır.

BULDAN YAYLA GÖLÜ

KAYNAK DEĞERLERİ

Süleymanlı Gölü, Denizli Orman Bölge Müdürlüğünün 2 Nisan 1985 tarih ve OKYM 57/9-131 sayılı teklifi üzerine, 1985 tarihinde Orman İçi Dinlenme Yeri olarak tescil edilmiştir.

Süleymanlı Gölü Mesire yeri 13.07.1995 tarih ve 6 nolu kararla Mahalli Çevre Kurulu "Yayla gölü su toplama havzasının " Su kirliliği Kontrol Yönetmeliği Hükümlerine" göre koruma altına alınması ve bu bölgedeki Süleymanlı Köyünün "Köy yerleşik Alan Sınırlarının" belirlendiği şekilde aynen korunmasına" karar verilmiştir.

Süleymanlı Gölü Mesire yerinin mevcut gelişim planında öngörülen yapı ve tesislerin Mahalli Çevre Kurulu Kararına göre uygulanamayacağından Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğümüzün B.18.0.DKMP.0.04.01-510-02/46 sayılı ve 07/04/2006 tarihli Olur'larıyla bu yerin Mesire yeri tescili iptal edilmiştir.

Süleymanlı Gölü, Denizli'ye 55 km ve Buldan'a 8 km mesafededir.

1155 rakıma sahip Süleymanlı Gölü 50 hektarlık bir alanı kapsamaktadır.

Süleymanlı Gölü, yüksek bir yayla çukurunda yağmur sularının toplanmasıyla ortaya çıkmıştır. Gölü sürekli besleyen herhangi su kaynağı mevcut değildir. İklimsel şartlara bağlı olarak su birikimi artmakta veya azalmaktadır. Zaman zaman taşacak derecede su toplanması üzerine gölün alçak kısımlarına set yapılmıştır. Gölün hâlihazırdaki su durumu normal seviyededir.

Göl, yaban ördeği ve leylek gibi kuş türlerine barınak teşkil eden, nilüfer de dahil bazı sucul bitki türlerine sahip, içinde yüzülebilecek su derinliği olan, bir "Sulak alan Ekosistemi" olarak günümüze kadar işlevini sürdüren önemli bir doğal kaynaktır.

Önceki yıllarda gölde yapılan hasır üretiminin tamamen durması sonucu kamışlar(sazlar) hemen hemen gölün tüm alanını kaplamıştır.Gölde kamışların tüm alanı sararak artan transpirasyonla su kaybını önlemek ve su kuşlarına habitat oluşturulması için kıyı çizgisindeki kamışlar biçilmelidir.

Göl güneyini çevreleyen ve batıya doğru uzanan çayırlık alanlar köylülerce mera olarak kullanılmaktadır. Bu meralarda hayvan otlatmacılığı, doğudaki ormanlık alanların içerisine kadar devam etmektedir. Yöre halkının büyük bir kısmı geçimini hayvancılıkla sağlamaktadır.

Yörede tarım ise çok az yapıldığı, yeni tarım alanların açılmadığı, mevcut tarım arazilerinde hayvansal gübre kullanıldığı ve tarım ilaçları kullanılmadığı görülmüştür.

Sulak alanın ekolojik karakterini ve fonksiyonlarını olumsuz yönde etkileyecek yönde yerüstü ve yer altı suyu alınmamaktadır.

Gölün batı ve kuzey kıyıları ile stabilize yol arasında kalan bölümleri halihazırda plansız bir şekilde günübirlik piknik amaçlı olarak kullanılmaktadır.

Güney batısında bir ev ve evin belli bölümü lokanta olarak kullanılan ve batı kıyıda yer alan Köy Tüzel Kişiliğine ait motel+lokanta tesisi, 6 odada 12 yatak kapasitesi ve lokantası ile kullanım sezonu boyunca yöreye gelenlere hizmet vermeye çalışmaktadır. Özel İdareye ait tesisin motel kısmı 3-4 yıldır pek işletilmemektedir. Bu tesislerin alanın ekolojik yapısına hiçbir olumsuz etkisi görülmemiştir.

BEYLERLİ GÖLÜ YABAN HAYATI GELİŞTİRME SAHASI

KAYNAK DEĞERLERİ

Beylerli Gölü, Doğa Koruma ve milli Parklar Genel Müdürlüğümüzce yeniden değerlendirilerek 4915 sayılı Kara avcılığı Kanununun 4.maddesi uyarınca Bakanlar kurulunun 07.09.2005 tarih ve 2006/9453 Sayılı Kararı ile kararlaştırılmış; 16.10.2005 tarih ve 25968 Sayılı Resmi Gazetede Yaban Hayatı Geliştirme Sahası olarak tescil edilmiştir. 920 ha büyüklüğündedir.

Saha Çaltı köyü ile Beylerli kasabası arasındadır.

Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü'nün 1946 yılında yapmış olduğu Türkiye Jeolojik haritasına göre tarım sahaları ile göl yatağı tamamen alüvyon olup 3.zaman devrine aittir. 3.zaman arazisi, eski devirlere ait formasyonlar üzerinde genel olarak aykırı tabakalaşma gösteren çok fosilli tabakalardan oluşmuştur.

Saha genellikle karasal iklim içerisindedir. Bu iklim kışları soğuk ve yağışlı, yazları ise kurak ve sıcaktır. Yağışlar genellikle kış ve ilkbahar aylarında olur.

Sahanın göl çevresinde yer yer bataklık ve büyük bir kısmı sazlıklarla kaplı olup, gölü besleyen küçük pınarlar mevcuttur. Sahanın en önemli su kaynağı değirmen deresidir.

Sahanın Doğu ve Güney sınırı olan Çaltı-Beylerli asfaltının çevresi ağaçlandırma sahası olup, diğer sınırları tarım arazileri ile çevrilidir.

Sahanın sınırları içerisinde ağaç ve çalılar bulunmamaktadır. Sahada çeşitli çayır otları, Sütleğen (Euphorbia ssp.), Papirüs otu (Cyperus ssp.) ve sazlardan; saz (Scirpus ssp.), hasır sazı (Juncus ssp.), Çayır sazı (Carex ssp.), su kamışı (Tyhaceae), Böğürtlen( Rubus canascens), çayır ve otlar, kamış ve bataklık sazları mevcuttur. Otlar ve sazların sahaya oranı % 60'dır. Saha da yosun az miktarda bulunup, mantar ve likenler yönünden fakirdir.

Aşırı yaz kuraklığı ve gölü besleyen kaynakların azlığı nedeni ile bazı yıllarda göl sularının azalması sonucu pek az miktarda Boz Ördek (Anas strepera). Yeşilbaş (Anas platyrhynchnos), Turna (Grus grus), Sakarmeke (Fulica atra) ve Saz tavuğu (Porphyrio porphyrio) gibi su kuşlarına az rastlanılır.

Göl iklime bağlı olarak bazı yıllar en doygun hale gelirken, bazen de suyun çok azaldığı görülmüştür. Gölde sazan balıkları mevcuttur.

GERÇEKLEŞTİRİLEBİLECEK FAALİYETLER?

Kuş gözlemciliği, Manzara seyri, Doğa yürüyüşü, Sportif olta balıkçılığı,

NASIL ULAŞILABİLİR?

Saha Çaltı köyü ile Beylerli kasabası arasındadır.

NELER GÖRÜLEBİLİR?

Beylerli gölü, Birçok kuş türü,

ÇİVRİL AKDAĞ YABAN HAYATI GELİŞTİRME SAHASI

KAYNAK DEĞERLERİ

Saha ilk olarak Akdağ Yaban Hayatı Koruma Sahası ismiyle 12/6/1976 tarihinde, 14.978 ha'da tescil edilmiştir. Akdağ, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğümüzce yeniden değerlendirilerek 4915 sayılı Kara avcılığı Kanununun 4.maddesi uyarınca Bakanlar kurulunun 7.09.2005 tarih ve 2006/9453 Sayılı Kararı ile kararlaştırılmış; 16.10.2005 tarih ve 25968 Sayılı Resmi Gazetede Yaban Hayatı Geliştirme Sahası olarak tescil edilmiştir. Bakanlar Kurulunun 13/09/2006 tarih ve 2006/10966 sayılı kararı ile sınır değişikliği yapılarak bugünkü hali ile 5.10.2006 tarih ve 26310 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanmıştır. Saha Tabiat Parkı ile beraber 10.634 ha olup Tabiat Parkı hariç 4388,5 ha'dır.

Saha Kuzey batıdan-güney doğuya doğru alçalan üç silsile halinde uzanmakta olup, Batı Anadolu dağ sıralarına dik konumdadır. Bu nedenle de Büyük menderes vadisi boyunca Ege'ye açılır.

Saha Akdeniz iklimi ile Marmara iklimin, iç Anadolu step iklimine yakın olan yerinde bulunmaktadır. Saha Akdeniz iklim bölgesindedir. Bu bölgenin hakim iklim tipi, oldukça yüksek yağış, karakteristik ve tipik şiddetli yaz kuraklığıdır. Ormanların bulunduğu alanlar, yüksek rakımlı olduğu için yazları sıcak, kışları ise soğuktur.

Sahadaki en büyük ana dere sırasıyla Karanlık dere, Ortakopuz deresi, Akçay deresi ve Akdere isimleri ile birbirini takip eden ve Tokalı kanyonu'nu geçen deredir. Sahadaki ikinci anadere Bakırlı dere, Kavakalanı deresi, Kocadere isimleriyle birbirini takip eden ve sahanın kuzey sınırım oluşturan deredir. Sahada bunların dışında yukarıdaki ana derelerle bağlantılı yada bağlantısız, sulu yada kuru birçok dere mevcuttur.

Saha Afyon Yaban Hayatı Geliştirme Sahası ile beraber 600'ün üzerinde geyiği barındırmaktadır. Saha içinde yerleşim yeri bulunmayışı, ilk etapta insan baskısından uzak oluşu ve sayısal olarak önemli miktarda geyiği barındırması, ayrıca sahada Kurt, Çakal, Vaşak, Yılkı atları ve Engerek yılanı gibi önemli türlerin bulunması, sahanın Yaban Hayatı Geliştirme Sahası olmasında önemli sebeplerdendir.

GERÇEKLEŞTİRİLEBİLECEK FAALİYETLER?

Av Turizmi, Av ve Yaban Hayvanları Gözlem Turları, Doğa Yürüyüşleri, Kanyon Geçişi, Fotoğrafçılık, Kuş Gözlemciliği,

NELER GÖRÜLEBİLİR?

Tokalı Kanyonu, Sığır Kuyruğu Yaylası,

-Obruk yaylasının kuzey batısında Porsuk ağacı (Taxus baccata) topluluğu

-İlk defa bu alandan bilim dünyasına tanıtılan Barbarea hedgeana, Polygonum afyonicum bitkileri

-Kızıl Geyik, Yılkı Atları,

-Kızıl Akbaba, Kara Akbaba, Sakallı Akbaba, Akkuyruk Kartal, Kaya Kartalı ve Küçük Kartal Gibi Yırtıcı Kuşlar

CANKURTARAN GÜNÜBİRLİK KULLANIM ALANI

Honaz Dağı Milli Parkı sınırları içersindedir. Denizli ili Cankurtaran Mahallesi sınırları dahilindedir.1987 yılından beri faaliyet göstermektedir. Alanı 57 ha'dır.Alanda yeterli sayıda piknik ünitesi, giriş kulübesi, bekçi evi, 3 adet 3+3 WC, seyir terası ve 2 adet bungalov vardır. Ulaşım Honaz ilçesi içersinden ve Denizli – Antalya yolu üzerindeki giriş kapısından yapılmaktadır.

Alan müstecir tarafından işletilmektedir.

UŞAK KORUNAN ALANLARI

GÖĞEM ZAFER TABİAT PARKI

Göğem Zafer Tabiat Parkı, Uşak İli, Merkez İlçesi, Göğem Köyü sınırları içinde kalmaktadır. Kuzeyinde Çiftlik Tepe, doğusunda Türkmen Tepe, güneyinde Göğem Köyü, batısında Göğem Göleti ve Kusura Deresi bulunmaktadır.

Tabiat Parkı Alanının mülkiyeti tamamen Devlet Ormanıdır. Alanın rakımı 900 -950 metre arasında değişmektedir.

Göğem Göletinin sağlamış olduğu rekreasyon alanının halkın kullanımına sunulması, Yunan Orduları Baş Komutanının bu alanda esir alınarak Kurtuluş Savaşının kazanılmasında oynadığı rolün anlatılmasının sağlanması gayesiyle Tabiat Parkı olarak ilan edilmiştir.

Alanda bulunan gri balıkçıl, karabatak, leylek, porsuk, kurt, tilki, çakal, yaban tavşanı, keklik, bıldırcın, kızıl şahin, yaban domuzu vb. gibi türler fauna açısından zenginlik sağlamaktadır.

TAŞYARAN VADİSİ TABİAT PARKI

Taşyaran Vadisi Tabiat Parkı, 23873 sayılı Milli Parklar Kanununun 3. Maddesi gereğince Orman ve Su İşleri Bakanlığının 22.06.2016 tarih ve 852 sayılı olurları ile tescil edilmiştir.

Ulaşım Ankara – İzmir Karayoluna 1 km mesafede ve yoldan gözükmekte olup, Uşak İl Merkezine 47 km uzaklıktadır.

Taşyaran Vadisi Tabiat Parkı, Uşak İli, Merkez İlçesi, Ulucak Köyü ve Eşme İlçesi, Hamamdere Köyü sınırları içerisinde kalmaktadır.

Kuzeyinde Çocukboğan Sırtı, doğusunda Gediz Çayı, batısında Piyadegeçer Mevkii, güneyinde Döşeme Damları bulunmaktadır.

57,2 ha alana sahip Tabiat Parkının mülkiyeti tamamen Devlet Ormanıdır. Rakım 600 – 800 metre arasında değişmektedir.

Ankara – İzmir Asfaltının güneyinde yer almaktadır. E-96 Karayoluna yakın mesafede olması ve yoldan görünmesi dolayısıyla halkın rekreasyon ihtiyaçlarını giderdiği İlimizdeki en önemli alanlardan biridir.

Tabiat Parkının kaynak değeri, Parkın içinden geçen İmren Derenin zamanla metamorfik kayaçları adeta bir testere gibi keserek aşındırmasından oluşan vadi yapısıdır. Böylece 100 – 150 metre derinlikte ve yaklaşık 3000 metre uzunluğunda oluklar ve dev kazanların meydana geldiği yapı oluşmuştur.

Kermes meşesi, yabani mevye ağaçları, kendine özgü otsu ve odunsu türler alanın flora yapısını oluşturmaktadır.

Alanda bulunan karaleylek, oklu kirpi, gri balıkçıl, porsuk, kurt, tilki, çakal, yaban tavşanı, keklik, üveyik, tahtalı, bıldırcın, kızıl şahin, yaban domuzu vb. gibi türler fauna açısından zenginlik sağlamaktadır.

Tabiat Parkında, gün geçtikçe artan ziyaretçi sayısına istinaden, kuş gözlem kulesi, günü birlik kullanım alanları, çocuk oyun grubu, çeşmeler ve mescit gibi ihtiyaçların karşılandığı yapılar oluşturulmuştur.

Taşyaran Tabiat Parkında, kış aylarında vadi tabanındaki suyun buz tutması neticesinde, doğal yaşam buz tabakasının altında varlığını sürdürmekte ve üstünden izlenebilmektedir. Ayrıca kış ve bahar aylarında suyun debisinin artması ile birlikte vadiye dökülen şelaleler oluşmaktadır. Taşyaran Vadisi bu sebeplerden dolayı kış ve yaz aylarında görsel bir şölen sunmaktadır.

Aynı zamanda Lidya Kralı Gigges tarafından yaptırılan Kral Yolu üzerinde bulunmaktadır.

Taşyaran Vadisindeki görsel güzelliğin, alandaki doğal ve tarihi dokunun, huzurlu ve sessiz bir ortamın, flora ve fauna zenginliğinin, toplum tarafından doğanın gizli kalmış bu güzelliklerinin görülmesi amacıyla alanımız Tabiat Parkı ilan edilmiştir. Alan, ilan sürecinden sonra gerek şehir içi gerekse de şehir dışından turlarla ziyaretçi akınına uğramıştır.

ESKİŞEHİR KORUNAN ALANLARI

MUSAÖZÜ TABİAT PARKI

Eskişehir-Kütahya yolu üzerinde Merkez İlçe'ye 21 km uzaklıkta olup asfalt yoldan alana ulaşılabilmektedir. 1290 dekar büyüklüğünde bir alana sahip olup 2011 yılında Tabiat Parkı ilan edilmiştir. D.S.İ. Sulama göletinin çevresinde oluşturulan dinlenme alanından günübirlik ziyaretler için kullanılmakta olup. 1967 yılında tesis edilmiştir. Karaçam, meşe, söğüt ve ardıç türlerinden oluşan yeşil örtüsü ve olta balıkçılığına imkan veren gölet dinlenme, manzara, rekreasyon ve kampinge uygundur. Musaözü göletinin orman eko sistemi ile oluşturduğu essiz manzara korunması gereken bir kaynak değerdir. Sahada 6- 8 km 'lik yürüyüş yolu ziyaretçi tanıtım merkezi, günü birlik ziyaretçiler için Kapı girişi, Kır lokantası, Tuvaletler, Çeşmeler, Mescit, Piknik masaları, Kamelyalar, Mangal ocakları, Çocuk oyun gurupları bulunmaktadır. Konaklama için sahaya gelişim planına uygun olarak Çadırlı kamp alanı ve 20 adet orman köşkü yapılması planlanmaktadır.

Musaözü Barajı: Eskişehir'den 28 km. uzaklıkta bulunan Mollaoğlu deresi üzerindedir. Yine taşkından korunma ve sulama amacıyla kurulmuş olup, ağaçlandırılan çevresi, Eskişehirlilerin tatil günlerinde rağbet ettikleri mesire yerlerinden biridir. Balık üretimi de yapılır (Eskişehir İl Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü 2014 Faaliyet Raporu).

Sahanın Tabiat Turizmi Potansiyelinin Öne Çıktığı ve Sunduğu Aktiviteler

- Tabiat Yürüyüşü

- Bisiklet Turları

- Sportif Olta Balıkçılığı

- Çadırlı kamp Alanı

- Manzara seyir

- Tabiat Eğitimi

- Konaklama

Sahanın Tabiat Turizmi Yönetimi Maksatları

- Yüksek kalitede küçük ölçekli hizmetler olarak, yakın köylülerin yerli ve yabancı konuklara iyi bilgi ve açıklamalar verebilecek şekilde yetiştirilmesi

- Nitelikli eğitici programları uygulama

- Yürüyüş ve bisiklet turları patikalarından oluşan bölgesel bir ağ kurmak, Tabiat gezileri için önemli rotalar ve noktalar belirleme ve bunlara ulaşım ve bilgilendirme planı geliştirmek

- Nitelikli konaklama yerlerini, yöresel yiyecekler sunan lokanta ve yerel hediyelik eşyalar satan satış yerlerini teşvik etme

- Tanıtım, bilgilendirici, açıklayıcı materyallerin sağlanmasını pazarlama etkinlikleri

- Alanda yürüyüş patikası ağı ve günü birlik misafirler için işletmeciliğini yöre halkının yapacağı bir bisiklet kiralama yeri oluşturma

- Tabii yaşam gözlemciliği için aktiviteler planlayarak tanıtım faaliyetlerini arttırmak.

Önümüzdeki 3 Yıl İçin Ziyaretçi Artış Öngörüsü

2016 : 30.329 kişi

2017 : 67.469 kişi

2018 %33 : 90.000 kişi

2019 %20 : 105.000 kişi

Bu öngörünün temelleri; Park ve alan tesislerinin alt yapısının yenilenmesi veyeni aktivite alanlarının yapımı (su ve elektirik hatlarının yenilenmesi aydınlatma, yol yapımı, otopark vb.) sahaya daha fazla ziyaretçi çekmeye devam edecektir.

Hâlihazırdaki ziyaretçi sayısı (1 yıl)	Günü Birlik : 70.409 kişi Konaklama : -
Para harcama	Kapı Girirşi -Yeme-içme, piknik vb.
Ziyaretçi Profili	Arkadaş Grupları: %45 Aileler : %35 Tur grupları (benzer talepteki kişilerin bir araya gelmesi) : %5 Diğerleri : %10
Geliş sebepleri:	1- Stres Atma, Dinlenme 2- Dostlarla vakit geçirme 3- Yeme İçme 4- Orman Gezisi 5- Tabiat Eğitim programları 6- Olta Balıkçılığı
Kıyaslanabileceği bir saha	Kütahya-Enne Tabiat Parkı

Musaözü Tabiat Parkı Turizm Talebi Değerleri

Ulaşılabilirlik Analizi


Sahanın Ulusal havaalanına yakınlığı	Yakın; 40 dakika (Hava alanı aktif değil)
Alana Ulaşım	Özel taşıt ( x) Toplu taşıma ( x ) Diğerleri (x) (Bisiklet, motosiklet, yürüyüş, atlı vb.)	Tabiat Parkı Şehir Merkezine 21 Km uzaklıkta olup günübirlik ulaşım açısından yakın bir noktadadır.
Ulaşım için problemler: Kütahya yolu üzerinden 21 km mesafeda yer alan sahaya özel araçlar, Motosiklet, bisiklet ve toplu taşıma aracı ile ulaşım mümkündür.

YUNUS EMRE TABİAT PARKI

Yunus Emre Tabiat Parkı, Bakanlık Makamının 31.07.2017 tarih ve 662 sayılı Olur'u ile "Tabiat Parkı" ilan edilmiştir. Eskişehir İli, Mihalıççık İlçesi, Ömerköy Mahallesi yakınında bulunmaktadır. Eskişehir halkının dinlenme, eğlenme ve piknik gibi rekreasyonel ihtiyaçlarını en iyi şekilde karşılayabilecek saha, yeşil ile mavinin iç içe olduğu gölet manzarası ile ziyaretçilerine eşsiz bir güzellik sunmaktadır.

Tabiat Parkı'nın İl Merkezine uzaklığı 95 km, İlçe Merkezine olan uzaklığı 4 km olup; 1,67 km asfalt, 2,33 km stabilize toprak yoldan alana ulaşılabilmektedir.

Yunus Emre Tabiat Parkı'nın tamamı karaçam ağacı ile kaplı olup orman ekosistemi açısından önem taşımaktadır. Ömerköy Göleti'nin orman ekosistemi ile oluşturduğu eşsiz manzara korunması gereken bir kaynak değeridir. Tabiat parkının tamamı devlet mülkiyetinde bulunan arazilerden oluşmaktadır.

Yunus Emre Tabiat Parkı'ndan, Mihalıççık'ta yaşayan vatandaşlar başta olmak üzere çevre ilçe ve illerde yaşayan vatandaşlarımız özellikle yaz sezonunda günübirlik olarak rekreasyon amaçlı faydalanabileceklerdir.

Flora

61,37 hektar alana sahip Tabiat Parkı'nın, asli ağaç türü olarak Karaçam ( Pinus nigra ) bulunmaktadır. Tespiti yapılan diğer çalı-otsu ve tali ürün bitkileri olarak ise de, Böğürtlen, Alıç, Kuşburnu, Üvez, Sığırkuyruğu ve çayırotlarıdır.

Yunus Emre Tabiat Parkı içerisinde Pinus Nigra (Karaçam), Populus tremula (Titrek Kavak),Juniperus oxycedrus (Katran Ardıcı) gibi ağaç türleriyle bunların alt Cistus (Laden), Rubus fruticosus (Böğürtlen), ve farklı gramine türleri yer almaktadır. Ömerköy Göleti Ekosistemi, Eskişehir'in kuzeydoğusunda ve 95 km. uzaklığında, Mihalıççık İlçesi Ömerköy mahallesinin kuzeydoğusunda yer almaktadır.

Fauna

Tabiat Parkında bulunan başlıca

Yaban Domuzu (Sus scrofa scrofa), Tilki (Vulpes vulpes), Tavşan (Lepus europaeus), Çakal (Canis mesomelas).

Kuşlar: Doğan (Falco peregrinus), Karga (Corvus corone cornix), Atmaca (Accipiter nisus). Ormanlar çeşitli memeli, kuş ve böcek türleri için ekolojik bir yaşam ortamı sağlamaktadır. Fauna türleri göçmen ve yerli türlerden oluşmaktadır. Ayrıca yaban ördeği (Anas platyrhynchos), yaban kazı (Anser anser), gibi kuş türleri bulunmaktadır.

ÇATACIK YABAN HAYATI GELİŞTİRME SAHASI

Saha; Şehir merkezine 100 km uzaklıkta olup Flora-Fauna, Manzara, Vahşi Yaşam kaynaklarını taşımakla birlikte; alanda Fotosafari turları, Trekking ve Dağ Bisikleti sporları gerçekleştirilebilir

Coğrafik Konumu (yerleşim krokisi, enlem-boylam, deniz seviyesinden yüksekliği, ülke içerisindeki yeri, diğer yakın yerleşim yerleriyle bağlantıları);39°49-39°59 kuzey enlemi, 31°07-31°16' doğu boylamı arasında bulunmaktadır. Denizden yüksekliği yaklaşık 1.318m'dir.

BALIKDAMI SULAK ALANI

Türkiye'nin en büyük sulak alanlarının başında gelen 'Balıkdamı' Sivrihisar'ın 25 km güneyinde Ahiler, Kurtşeyh, Ertuğrul ve Göktepe Köyleri arasında yer alan Sakarya Nehri üzerinde yaklaşık olarak 1470 hektar alana sahiptir. Yaklaşık 5 km genişliğinde ve 20 km uzunluğunda bir alanı kaplar.

Toplam alanı ise 30 bin dönüm civarındadır. Balıkdamı çok sayıda küçük gölet ve büyük sazlıklardan meydana gelir. Önemli bir sulak alan olmasının yanında çok sayıda bitki balık ve kuş türlerini de ev sahipliği yapar.

1980 yılında 2. derece doğal sit alanı, 1994 yılında ise yaban hayatı koruma sahası ilan edilmiştir. Balıkdamı Kuş Cenneti, Asya'da yaşayan yabanıl su kuşları için batıdaki son durak özelliği de taşıyor. Türkiye'nin sayılı sulak alanlarından olan bu bölge, kuzey ve güney ülkeleri arasında mevsimlik göç eden kuşlar için de en önemli konaklama noktalarından biridir. Bir sulak alanda göçmen kuşlar konaklıyorsa o alanda yeterli sayıda balık olduğu aşikârdır. Bu balık bolluğundan dolayı bu özel bölgeye de halk tarafından balıkların üreme ve yaşam alanı anlamında "Balıkdamı" ismi verilmiştir. Sakarya Nehri'nin bu zengin balık kompozisyonuna sahip olmasında en önemli faktör de Balıkdamı'dır. Çünkü bu bölge tatlı suda yaşayan bir balığın isteyeceği tüm koşulları fazlasıyla sağlamaktadır. Bugün hâlen diğer sulak alanlarımıza göre balıkdamı, hem su kalitesi hem de çevresel faktörler açısından çok daha iyi durumdadır.

Eskişehir Osmangazi Üniversitesi biyoloji bölümü öğretim görevlisi Dr. Muharrem Karakaya öncülüğünde yapılan çalışmalarda balıkdamının bir çok kuş'a evsahipliği yaptığı tespit edilmiştir. Bir bölgenin kuş cenneti olması göçmen kuşların duraklaması ve bazılarının o alanda üremesi o sulak alanın mükemmel çalışan bir ekolojik dengesinin olduğunun göstergesidir. Bugün İngiltere'de gözlemlenen kuş türü sayısı 400 ve Türkiye genelinde gözlemlenen kuş türü sayısı 507 iken, sadece balıkdamıda görülen kuş türü sayısı 256'dır. Yani tüm Türkiye'nin tamamında görülen kuş türlerinin yarısından fazlasının balıkdamında görülebildiği tespit edilmiştir.

KÜTAHYA KORUNAN ALANLAR

ÇAMLICA TABİAT PARKI

Kütahya Şube Müdürlüğümüz sorumluluk sahası olan Çamlıc Tabiat Parkı Bakanlık Makamının 11.07.2011 tarih ve B.23.0.DMP.0.02.01-903 sayılı Olur'ları ile ilan edilmiş olup toplam büyüklüğü 35 ha'dır.

Kaynak değeri; karaçam meşceresinden oluşan yoğun orman dokusu ve Kütahya şehrinin kuş bakışı seyrine imkân veren manzarasından oluşan Tabiat Parkı, reaksiyonel kullanımlara uygunluğuyla ziyaretçi çeşitliliği açısından önemli bir alandır.

Çamlıca Tabiat Parkı, Kütahya merkezine 7 km mesafededir. Özel araç dışında şehir merkezinden halk otobüsleriyle ulaşım da mümkündür.

Tabiat Parkında günü birlik kullanım olarak piknik faaliyetleri yapılmakta olup, alan tabiat yürüyüşü, foto safari, manzara seyir ve kamp yapma için de uygundur. Alanda bulunan 10 adet orman köşkü ile konaklama imkanı da bulunmaktadır.

Ayrıca idare ve ziyaretçi tanıtım merkezinde bulunan kiosk sistemi ve tahnit hayvanları ile tabiat eğitimi için de uygundur.

ENNE BARAJI TABİAT PARKI

Kütahya Şube Müdürlüğümüz sorumluluk sahası olan Enne Barajı Tabiat Parkı, Bakanlık Makamının 11.07.2011 tarih ve B.23.0.DMP.0.02.01-903 sayılı Olur'ları ile ilan edilmiş olup toplam alanı 47,2 ha büyüklüktedir.

Enne Barajı Tabiat Parkı'nın tamamı ağaçlandırma sahası olup, orman ekosistemi açısından önem taşımaktadır. Baraj göl manzarası ise korunması gereken bir kaynak değeridir.

Enne Barajı Tabiat Parkı, Kütahya iline 16 km, Enne Mahallesine ise 1,30 km uzaklıktadır. Tabiat Parkı, Uluslararası Zafer Havaalanı'na 55 km, demiryolu ulaşımına 18 km, Kütahya-Balıkesir karayoluna ise 6,2 km uzaklıktadır.

Günü birlik kullanım alanı içerisinde piknik alanı ve çocuklara tabiatı sevdirmek için oyun grupları bulunmaktadır. Ayrıca alanda kamp kurma, foto safari, bisiklet turları, spor aktiviteleri vb. yapılmaktadır.

TOPUK YAYLASI TABİAT PARKI

Kütahya Şube Müdürlüğümüz sorumluluk sahalarından Topuk Yaylası Tabiat Parkı, Bakanlık Makamının 21.03.2017 tarihli ve 242 sayılı Olur'ları ile Türkiye'nin 210. Tabiat parkı olarak ilan edilmiş olup, 77.98 ha büyüklüğe sahiptir.

Alanın kaynak değeri; doğal kayın ağaçları ve gölettir. Topuk Yaylası Tabiat Parkı; orman ve göl ekosistemini bir bütün olarak ihtiva etmekte olup yeşil ve mavinin iç içe geçmesi ile yüksek peyzaj değeri taşımaktadır.

Kütahya ili, Domaniç ilçesinde yer almakta olan Tabiat Parkı, Kütahya il merkezine 101 km, Domaniç ilçe merkezine 11 km mesafededir. Kütahya merkez, Tavşanlı ve Domaniç ilçeleri ile Bursa - İnegöl ilçesinden ulaşım oldukça kolaydır. Tabiat Parkı'na en yakın havaalanı yaklaşık 241 km uzaklıktaki Uluslararası Zafer Havalimanı'dır.

Tabiat Parkı yüksek rekreasyon değerleriyle; tabiat yürüyüşü, foto safari, kamping, tabiat eğitimi, günübirlik piknik, manzara seyir, oryantiring faaliyetleri için uygundur.

VAKIF ÇAMLIĞI TABİATI KORUMA ALANI

Vakıf Çamlığı Tabiatı Koruma Alanı, 08.06.1988 yılında (292,5 ha.) alan olarak ilan edilmiş, 28.05.1993 yılında (685 ha.) olarak revize edilmiştir.

Dünya üzerinde sadece Kütahya İli, Tavşanlı İlçesi sınırlarında Vakıf Çamlığı adı altında 685 ha'lık bir alanda doğal yayılış göstermekte olan Ehrami (pramidal) Karaçam eşsiz, nadide bir karaçam varyetesi olması nedeniyle bilim ve eğitim çalışmalarına ve gelecek nesillerin hizmetine sunulmuştur.

Uygun ortamlarda 25 mt. Boya kadar ulaşabilen silindir veya piramit görünüşlü, çok dallıdır. Dallar eğri olup yukarı doğrudur. 2-3 m. çapında piramit bir tepe yapar. Yavaş büyür. Yan dalları ve genç sürgünler gövdeye sıkıca kapanmış ve dik olarak yükselmiştir, sütun görünümündedir. İğne yaprakları genelde kısa, 5,5-12 cm uzunluğundadır. Ana türe nazaran küçük, ortalama 5,4 cm. (nadiren 7 cm. üstünde) olan kozalakların bazılarının uçları belirgin şekilde sivridir. Soğuk iklim şartlarına ve kuraklığa dayanıklıdır.

Vakıf Çamlığı Tabiatı Koruma Alanı Kütahya İli ile Tavşanlı İlçesi arasında kalmakta olup; Kütahya'ya yaklaşık 45 km, Tavşanlı ilçesine ise 30 km. uzaklıktadır.

KAŞALIŞ TABİATI KORUMA ALANI

Kaşalıç Tabiatı Koruma Alanı Kütahya ili Domaniç ilçesi sınırları içerisinde, ilçe merkezine 7 km mesafede stepekosistem ile kuşatılmış, büyük ölçüde Karadeniz orman ekosisteminin özelliklerini yansıtan bir tabiat parçasıdır.

Orman Bakanlığının OGM MP 1 sayı ve 5-2.1991 tarih olurları ile Kaşalıç Tabiat Koruma Alanı tefrik ve tesis edilmiştir.

Saha nadir ekosisteminin kaynak özelliklerinin korunarak bilim ve eğitim çalışmalarının hizmetine, tabii özelliği bozulmamış alanlar sağlamak ve bu tabiat parçalarını bugün ve gelecek nesillerin istifadesine sunmak için ayrılmıştır.

Kaşalıç Tabiatı Koruma Alanında Tabiat Eğitimi, Bilimsel Turlar, Tabiat Yürüyüşü, Fotosafari, Kamping gibi tabiat turizmi faaliyetleri yapılabilmektedir.